In Nederland zijn meer dan 100.000 coaches actief. Bijna twintig keer zoveel als het aantal chirurgen en vijf keer zoveel als het aantal advocaten. Niet heel vreemd als je het mij vraagt.
Chirurgen en advocaten moeten jarenlang studeren en vervolgens nog een behoorlijke tijd aan de hand van een meester meelopen, voordat zij zelfstandig en verantwoord aan de slag kunnen. Terwijl iedereen die dat wil zich op ieder willekeurig moment als coach kan inschrijven bij de Kamer van Koophandel. Zonder opleiding en zonder praktijkervaring.
Dat is precies de reden waarom er zoveel coaches zijn. Jezelf inschrijven als coach maakt je echter nog geen coach. Stel je voor, iemand -zonder opleiding- bedenkt zich: ‘Ik ga vanaf morgen eens een operatie uitvoeren’. Zou je bij deze persoon op de operatietafel gaan liggen? Of iemand die geen enkele weet heeft van het Nederlandse recht. Laat je je door hem of haar verdedigen in de rechtbank? Geen haar op je hoofd zal die keuze maken.
Een coach moet op zijn vakgebied net zo competent zijn als een chirurg of advocaat.
Per slot van rekening houden zij zich ook bezig met de levens van mensen.
Het is simpelweg niet ethisch om niet competent te zijn. Je zult je als coach moeten realiseren dat jouw cliënt zijn of haar hele wereld meeneemt in de gesprekken met jou.
Een wereld die betrekking heeft op alle domeinen; relaties, business, gezondheid en financiën. Professionele coaching conversaties maken impact op die wereld. Dan moet je wel weten wat je doet.
Dat betekent in staat zijn te luisteren naar de wereld van je cliënt. Naar zijn of haar taal.
Professionele coaches begrijpen exact wat hiermee bedoeld wordt.
Niet gekwalificeerde coaches denken dat ze ‘weten’ wat ik hiermee bedoel. Maar echt begrijpen doen ze het niet.
Een van de eerste vragen die mijn mentor Dusan Djukich mij stelde was hoe goed ik kon luisteren. In mijn beleving kon ik dit best wel goed. Zijn antwoord was kort en krachtig: “No, you don’t”. Jaren later begreep ik pas wat hij bedoelde. Echt luisteren naar je cliënt is een vak. Hetzelfde geldt voor spreken. Ik zie het als een absolute ethische verplichting om goed opgeleid te zijn en mijn vaardigheden continu te blijven ontwikkelen.
Doordat de meeste coaches nergens enige vorm van opleiding en begeleiding hebben genoten, doen zij dingen die niets met coaching te maken hebben.
Tips en adviezen geven, is geen coaching.
Magische antwoorden geven, is geen coaching.
YouTube-goeroes napraten, is geen coaching.
Projectie is geen coaching.
Uit populaire managementboeken citeren, is geen coaching.
Zes- of zevencijferige winsten beloven, is geen coaching.
Om te weten te komen of jouw coach competent is, draai je de rollen eens om en stel hem of haar hierover een aantal gerichte vragen.
Vraag of hij is opgeleid?
Waar hij opgeleid is?
Of hij zijn vaardigheden en competenties nog steeds verder ontwikkelt?
Waar en hoe doet hij dat?
Kan hij goed luisteren? Hoe weet hij dat?
Wat zijn trackrecord en ervaring is.
Luister goed naar de antwoorden en observeer of het antwoord ‘krachtig en geloofwaardig’ of ‘zwak en ongeloofwaardig’ overkomt op jou.
En stel dan tot slot de vraag der vragen: heeft de coach zelf ook een coach?
“Een coach zonder coach is namelijk geen coach.”